اکسیژن

گاه گاه شما در مطالعات خود به برخی از چیزها بر می خورید که بدون آنها بشر نمی تواند زندگی کند.

اکسیژن یکی از همین چیزها است که برای زندگی بشر لازم است و کسی بدون آن نمی تواند حتی بیش از چند دقیقه زنده بماند.

اکسیژن فراوان ترین عنصر روی جهان ...

گاه گاه شما در مطالعات خود به برخی از چیزها بر می خورید که بدون آنها بشر نمی تواند زندگی کند.

اکسیژن یکی از همین چیزها است که برای زندگی بشر لازم است و کسی بدون آن نمی تواند حتی بیش از چند دقیقه زنده بماند.

نیمی از پوسته ی زمین و بیش از

کسیژن فراوان ترین عنصر روی جها

گاه گاه شما در مطالعات خود به برخی از چیزها بر می خورید که بدون آنها بشر نمی تواند زندگی کند.

اکسیژن یکی از همین چیزها است که برای زندگی بشر لازم است و کسی بدون آن نمی تواند حتی بیش از چند دقیقه زنده بماند.

ن است .

نیمی از پوسته ی زمین و بیش از

2\0 حجم هوا را اکسیژن تشکیل می دهد.

گویچه های قرمز خون هوای درون شش ها را به وسیله ی یک جریان ثابت و همیشگی به سلولها می رسانند. اکسیژن در آنجا غذا را می سوزاند و حرارت مورد احتیاج بدن را تامین می کند یعنی حرارتی که برای بکار انداختن موتور بدن آدمی لازم است.

اکسیژن با اغلب عناصر به آسانی ترکیب می شود . این عمل را «اکسایش» می نامند.

اکسایش هرگاه سریع رخ دهد تولید «احتراق » می کند . تقریباً در تمام «اکسایشها» حرارت ایجاد می شود.

در احتراق بقدری سریع حرارت تولید می شود که فرصتی برای آزاد شدن آن نیست . در نتیجه درجه ی حرارت آنقدر بالا می رود که سر انجام شعله پدید می آورد.

ما دو نوع اکسایش داریم:

یکی احتراق است یعنی «اکسایش سریع» که آتش به وجود می آورد و نوع دیگر «اکسایش کُند»است که غذا را در بدن می سوزاند و آنرا قادر به ادامه ی زندگی می کند.

اکسایش های کند در همه جا یافت می شود . زمانیکه آهن زنگ می زند یا رنگ خشک می شود و یا جایی که الکل به سرکه تبدیل می شود همه ی اینها بر اثر عمل اکسایش پدید می آیند .

هوایی که تنفس می کنیم ترکیب ویژه ای از نیتروژن (ازت) و اکسیژن است .

از هوا می توان اکسیژن خالص به دست آورد. این عمل به وسیله ی سرد کردن هوا در درجه ای بسیار بسیار پایین انجام می شود یعنی آنقدر باید هوا را سرد کنیم تا به مایع تبدیل گردد. چنین دمایی بیش از 300 درجه ی فارنهایت (یا حدود 150 درجه سانتیگراد) زیر صفر است. آنگاه همین که دمای چنین هوای مایعی را کمی بالا ببرید به حالت جوش در می آید . یعنی نخست ازت از درون آن جوشیده رها می شود و سپس اکسیژن خالص بر جای می ماند.

چه بسیار جان مردمی که با دادن اکسیژن از خطر مرگ رهایی یافته.

اکسیژن را به افرادی که ریه هایشان ناتوان گردیده می دهند تا آنان را قادر به تنفس کنند.